Raportowanie emisji gazów cieplarnianych

Raportowanie emisji gazów cieplarnianych wynikających z zakupu energii elektrycznej

"ang. Greenhouse Gas Protocol, GHG Protocol najpopularniejsze narzędzie wykorzystywane do rachunkowości w zakresie emisji gazów cieplarnianych, będące rezultatem współpracy World Resources Institute oraz World Business Council for Sustainable Development."

Większość firm kupuje energię elektryczną wyprodukowaną przez inne firmy. W jaki sposób zatem przedsiębiorstwo kupujące energię powinno obliczyć ślad węglowy wynikający z produkcji tej energii (tzw. emisje z zakresu 2)? W styczniu 2015 r. Protokół Gazów Cieplarnianych (Greenhouse Gas Protocol, GHG Protocol)* obublikował wytyczne dotyczące obliczania emisji z zakresu 2 (Scope 2 Guidance). Publikacja była poprzedzona czterema latami dyskusji i publicznych konsulatcji. W poniższym tekście zamieszczamy streszczenie głównych zaleceń Sope 2 Guidance.

Ogólny wymóg: 'podwójna sprawozdawczość' Scope 2 Guidance wymaga, aby przedsiębiorstwa działające na zliberalizowanych rynkach, takich jak Unia Europejska, raportowały dwie wartości liczbowe:

1) Wartość opartą na lokalizacji. Wartość ta jest oparta na emisjach gazów cieplarnianych wynikających z produkcji energii na obszarze, w którym jest ona konsumowana. W praktyce wartość tę najłatwiej jest oszacować w skali krajowej, np. mnożąc: - konsumpcję energii przedsiębiorstwa (w kWh) na obszarze danego kraju - przez przeciętną emisję gazów cieplarnianych na 1 kWh w tym kraju. Wielkość przeciętnych emisji można znaleźć m.in. w raportach Międzynarodowej Agencji Energetycznej (International Energy Agency).

2) Wartość opartą na rynku. Aby obliczyć tę wartość, przedsiębiorstwo musi posłużyć się wielkością emisji instalacji dostarczającej mu energię. Na terenie Europy jedynym sposobem udokumentowania pochodzenia energii są Świadectwa Pochodzenia (śledzenie bezpośrednie).

Przedsiębiorstwa kupujące energię bez Świadectw Pochodzenia muszą obliczyć tę wartość na podstawie wielkości emisji wynikającej z tzw. 'residual mix' (śledzenie pośrednie). Przedsiębiorstwa zwykle nie przywiązują większej wagi do emisji z zakresu 2, a do całkowitej emisji, będącej sumą emisji z zakresu 1 i 2. Mogą przy tym złożyć sprawozdanie z dwóch wartości całkowitych (jednej uwzględniającej wartość emisji z zakresu 2 opartą na lokalizacji, drugiej uwzględniającej wartość emisji z zakresu 2 opartej na rynku) lub tylko jednej wartości całkowitej. W przypadku raportowania tylko jednej wartości całkowitej, przedsiębiorstwo jest zobowiązane do podania dokładnej wykorzystanej wartości emisji z zakresu 2. Wytyczne zalecają, aby firmy wykorzystywały wartość opartą na rynku.

Emisje

Emisje z zakresu 2 są rozumiane jako emisje wynikające z generacji energii.

Nie uwzględniają one strat sieciowych oraz emisji w całym cyklu życia. Przedsiębiorstwo kupujące zieloną energię posiadającą Świadectwo Pochodzenia może podać wartość emisji równą zero. Emisje wynikające z oceny cyklu życia mogą zostać uwzględnione w ramach emisji z zakresu 3.

Uwaga: w przypadku energii z biomasy:.. wszelkie emisje CH4 lub N2O wynikające z konsumpcji energii z biomasy powinny zostać uwzględnione w emisjach z zakresu 2. Emisje CO2 powinny być raportowane osobno. Więcej informacji w rozdziale 6.12 Uwaga 2: Chociaż nie jest to uwzględnione w wytycznych GHG, inne rodzaje energii odnawialnej również mogą powodować emisje gazów cieplarnianych w procesie produkcji, które powinny być uwzględnione w emisjach z zakresu 2. Przykładowo elektrownie geotermalne emitują znaczne ilości gazów cieplarnianych. Zbiorniki niektórych elekrowni wodnych mogą także emitować metan.

Konsumpcja, która musi być uwzględniona w obliczeniach

Zakres 2 odnosi się do energii elektrycznej, energii na ogrzewanie i chłodzenie dla obiektów należących lub zarządzanych przez przedsiębiorstwo. Więcej informacji na str. 17 Standardu Korporacyjnego (www.ghgprotocol.org > Corporate Standard).

Ustalanie celów

Ustalając cele odnośnie emisji przedsiębiorstwa muszą sprecyzować metodę, z jakiej korzystały dla obliczeń i śledzenia postępu, łącznie z metodą wykorzystywaną do wyliczeń w roku bazowym. Dla firm działających na zliberalizowanych rynkach Scope 2 Guidance (rozdział 9.3) zaleca podanie wartości opartej na rynku.

Przedsiębiorstwa są zachęcane do dalszych kroków

Ponadto Protokół Gazów Cieplarnianych zachęca przedsiębiorstwa do stymulowania wzrostu w wykorzystaniu nowych, niskoemisyjnych obiektów generujących energię. W rozdziale 11.4 znajdują się następujące sugestie:

• Umowy długoterminowe z dostawcami energii z OZE.
• Dodatkowe kryteria jakości nabywanej energii, np. dotyczące roku budowy instalacji oraz formy produkcji. Aby mieć pewność, że nabyta energia spełnia dodatkowe kryteria i została wyprodukowana w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju, przedsiębiorstwa mogą kupować energię certyfikowaną przez EKOenergy.
• Stymulowanie nowych inwestycji w sektor zielonej energii poprzez swój zakup (tzw. green premium). W tym celu Guidance wyraźnie odnosi się do Funduszu Klimatycznego EKOenergy.

Inne zalecenia

Inne zalecenia odnośnie raportowania, uwzględnione w rozdziale 8:

• Roczna konsumpcja energii;
• Emisje CH4 i N2O;
• Cechy instrumentu („instrument features”) - główne cechy zakupionuch Świadectw Pochodzenia, tj. rodzaj zakupionej zielonej energii lub system certyfiikacji energii;
• Rola przedsiębiorstwa we wspieraniu nowych projektów. Przedsiębiorstwa powinny ponadto wyjaśnić, w jaki sposób wykorzystywane instrumenty przyczyniły się do realizacji nowych, niskoemisyjnych projektów.

Etykieta EKOenergy może zostać wymieniona w sekcji "Instrument features" (zobacz tabelę w rozdziale 8.1 Scope 2 Guidance). Ponadto składki odprowadzane przez dostawców energii na Fundusz Klimatyczny EKOenergy (co najmniej 10 eurocentów z każdej sprzedanej MWh) mogą zostać wymienione w punkcie o wspieraniu niskoemisyjnych projektów.

https://ghgprotocol.org/